چهار تن بودند: قیس بن سعد بن عباده، عبدالله بن زبیر، احنف بن قیس، شریح قاضی. و طلس بحرف عرب کسی را گویند که در روی وی اصلاً موی نباشد. رجوع به حبیب السیر چ قدیم تهران جزء دوم از ج 2 ص 240 و چ خیام ج 2 ص 124 شود
چهار تن بودند: قیس بن سعد بن عباده، عبدالله بن زبیر، احنف بن قیس، شریح قاضی. و طلس بحرف عرب کسی را گویند که در روی وی اصلاً موی نباشد. رجوع به حبیب السیر چ قدیم تهران جزء دوم از ج 2 ص 240 و چ خیام ج 2 ص 124 شود